Andrzej Celiński: „Klasztor na półwyspie zlikwidowany został w ostatnich latach XVIII wieku. Zlikwidowali go Prusacy. Kamedułów przenieśli na warszawskie Bielany. Zabudowania klasztorne, i sam kościół, po stu z kawałkiem latach zamieniły się w ruinę.To było przed PRL’em. Po drugiej wojnie światowej był tam kościół i jeden, z kilkudziesięciu, eremów.
Wszystko odbudowano. Z pieniędzy publicznych. Mniejsza, na ile uczciwie i sprawiedliwie. Mam swoją wiedzę w tej sprawie. Mam wiedzę o tym, kto się przy okazji nachapał. Złożyłem zawiadomienie do prokuratury. Jak w Polsce, po dekadzie nie mam odpowiedzi. Ale to na marginesie wywodu. Czytam dzisiaj. Kościół przejmuje Wigry. W porządku. Może zapłaci za restytucję.”
W kolejnym akapicie Andrzej Celiński wyraża swoje oburzenie: „Proboszcz Wigier i kuria mówią o wieloletnich zaniedbaniach, których Kościół nie jest w stanie sam naprawić. Apelują o pieniądze publiczne. Apelują o pieniądze podatników .Nie mam, poza tą informacją wiele do powiedzenia. Krótkie słowo - DOŚĆ. Dość tego dojenia z kiesy obywatela. Dość hucpy.”
Skrótowa wersja historii Wigier wg pana posła Celińskiego: Zespół Klasztorny nie należy się Kościołowi, z przyczyn opisanych (Prusacy zabrali, PRL odbudował).Teraz Kościół wyciąga ręce po majątek Państwa w dwójnasób: chce przejąć Zespół Klasztorny oraz żąda wykonania remontu z publicznych pieniędzy.
Zapomniał Pan poseł o dość ważnych faktach, dotyczących Wigier. Otóż:W 1973r. Ministerstwo Kultury i Sztuki zwróciło się z prośbą do Kościoła o wydzierżawienie pokamedulskiego kompleksu na 50 lat. Ministerstwo (Skarb Państwa) zobowiązało się w drodze umowy na poczet czynszu dzierżawnego zaliczyć nakłady poniesione w związku z odbudową i remontami klasztoru, co zostało ujęte w § 6 umowy następująco: „2. Na poczet opłaty (ust.1) zostają zaliczone nakłady dokonane przez Skarb Państwa na remont i odbudowę budynków i urządzeń położonych na nieruchomościach w Wigrach zarówno na terenie oddanym w użytkowanie jak i poza tym terenem, a ponadto zaliczone będą i dalsze wydatki ponoszone przez Skarb Państwa związane z naprawami i nakładami nie będącymi w związku ze zwykłym korzystaniem z nieruchomości w § 1.”
W Wigrach powstał Dom Pracy Twórczej, będący w dyspozycji Ministerstwa Kultury. Państwo dwukrotnie chciało skrócić okres dzierżawy, na co nie wyraził zgody Kościół, który nie był w stanie sam utrzymać całości obiektu. Kościół i plebania były jednak zawsze finansowane z środków własnych.
Wg proboszcza Kościoła w Wigrach „W 2008 roku pojawiła się propozycja Ministerstwa Bogdana Zdrojewskiego podpisania nowej umowy dzierżawy na 50 lat, jednakże na niekorzystnych warunkach dla Kościoła. Zważywszy na złe użytkowanie obiektu w przeszłości, długoletnie zaniedbania, które są widoczne gołym okiem dla zwiedzających budzą ogromny niepokój Kościoła.”(..)Znajdujące się w użytkowaniu DPT budynki, wymagają wielu koniecznych i pilnych remontów. Są to długoletnie zaniedbania, których Kościół sam nie będzie w stanie naprawić. Według ekspertyz przeprowadzonych przez DPT w Wigrach potrzeba na to wielu milionów środków. Odpadanie tynków, ogromne zagrzybienie i zawilgocenie obiektu, wymiana instalacji wewnętrznej, rozbiórka starej i budowa nowej kotłowni, remont eremów szczególni tarasu dolnego z pośród których dwa są rozkopane, te i inne prace pilnie wymagają dużych nakładów finansowych. Kwestia oceny faktycznej obiektu jest przedmiotem właśnie prac Komisji Ekspertów powołanych przez obie strony.”
Fakt powołania Komisji do oceny skali niezbędnych nakładów remontowych świadczy, że obie strony widzą konieczności ich dokonania. Nie przed przejęciem Klasztoru przez Kościół, a z powodu przedwczesnego zerwania przez Ministerstwo umowy dzierżawnej z Kościołem.
A Kościół dopina się o dokonanie, zgodnych z zapisem umownym, nakładów na remonty, które przyjęło na siebie Państwo.
Pan Celiński przedstawia się nam się jako agnostyk życzliwy Kościołowi. Agnostykiem może i jest. Ale życzliwy Kościołowi na pewno nie. W dodatku w sposób niezgodny z prawdą przedstawia motywy Kościoła, którymi kieruje się w swoich żądaniach nakładów na Klasztor w Wigrach. I to jest duże nadużycie. Brzydkie nadużycie.
Można dyskutować, czy umowa zawarta przez Państwo z Kościołem w roku 1973 była korzystna bądź nie. Nie można jednak zapominać, ze w Wigrach funkcjonował Dom Pracy Twórczej.Roman Pawłowski z GW pisze tak”Tymczasem w Polsce brakuje podobnych państwowych instytucji łączących działalność kulturalną na rzecz regionu ze wspieraniem eksperymentu i poszukiwań artystycznych. Wigry pod kierownictwem Agnieszki Tarasiuk odgrywały ważną rolę w polskim życiu artystycznym. Tu rodziły się nowe, ważne zjawiska w teatrze, sztukach wizualnych i muzyce współczesnej, by przypomnieć tylko cykl warsztatów i koncertów Półwysep Nowej Muzyki czy warsztaty dramaturgiczne Laboratorium Dramatu. Teraz ten potencjał może się zmarnować.”
Bogdan Zdrojewski postanowił Dom Twórczy zlikwidować. I oddać kompleks, który od dawna był w posiadaniu Kościoła. Jak się okazuje: w stanie nieodpowiadającym warunkom określonym w umowie.
Pan Celiński pisze ostro: „Krótkie słowo - DOŚĆ. Dość tego dojenia z kiesy obywatela. Dość hucpy.”
A ja Panu Celińskiemu napiszę: dość robienia czytelnikom wody z mózgu! Dość kłamliwego przedstawiania motywów działań.
Dość hucpy może pozostać. Niekoniecznie w rozumieniu pana Celińskiego.
http://lubczasopismo.salon24.pl/publicystyka/post/263722,wigry
http://wigry.kuria.elk.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=81:kocio-cieszy-si-e-pastwo-odbudowao-wigry-ale-smuci-si-e-ministerstwo-kultury-i-dziedzictwa&catid=63:aktualnoci&Itemid=87
http://wyborcza.pl/1,75968,8878577,Wigry_dla_Kosciola.html#Scene_1
„Wigry będą zawsze otwarte dla pielgrzymów i zwiedzających, świątynia Wigierska jest udostępniona każdego dnia od 8.00. do 18.00.. Na pewno będziemy się starali aby oferta była jak najszersza dla odwiedzających Wigry. Współpraca Kościoła z artystami ma bogate doświadczenie, jest wielu również i dziś którzy chcą razem z Kościołem poprzez piękno sztuki i przyrody przybliżać ludziom Bog
