W TVP wysłuchałam rozmowę z mec. Marcinem Dubienieckim. Mimo hucznych zapowiedzi o skierowaniu oskarżenia swoich mocodawców czyli rodziców kalekiego dziecka wobec profesora Chazana mecenas skierował do Sądu pozew przeciwko… Szpitalowi Świętej Rodziny . Taki charakter pozwu uzasadnił niewielkimi szansami na możliwość korzystnego orzeczenia Sadu przy oskarżeniu pana profesora za odmowę aborcji z powodu konfliktu sumienia. I tutaj przyznaję mu rację. Zapewne o wiele bardziej skuteczna będzie próba uzyskania korzystnego wyroku przy skierowaniu pozwu przeciwko szpitalowi jako miejsca, gdzie trafiają publiczne środki na procedury medyczne, których świadczenia może domagać się każdy ubezpieczony.Zgodnie z obowiązującym prawem. Lapidarnie skracając opis intencji mecenasa można podsumować: wg niego szpital jako instytucja nie może korzystać z mocy klauzuli sumienia. A profesor Chazan miał. Nie był też lekarzem prowadzącym pacjentkę.który był zobligowany do wykonania procedur zgodnych z przepisami. I pozornie takie stanowisko jest łatwe do obrony.
Dodatkowo Dubieniecki podkreślał o braku świadomości pacjentki o niemożliwości dokonania aborcji szpitalu Świętej Rodziny. Z tym argumentem mecenasa może poradzić sobie obrońca szpitala. Pacjentka w pierwszym wywiadzie dla prasy przyznała, że w karetce wiozącej ją do Centrum Zdrowia MiD usłyszała jasno o braku takiej możliwości od towarzyszącej jej lekarki.”Choć potem sobie przypomniałam, że jak jechałam karetką, to opiekowała się mną młoda pani doktor i ona mi mówiła, że są wygodne hospicja dla takich dzieci jak moje, że w ich szpitalu się nie zabija...”Tę wiedze pozyskała przed rozmową z prof. Chazanem.”.Ponadto odmowa prof. Chazana była przewidziana: „ Dr Gawlak uprzedzał mnie, że jeśli prof. Chazan odmówi, to on mnie skontaktuje z innym szpitalem.”.
Obecne wersje Dubienieckiego „nie wiedziała, bo by szukała innego miejsca” są wyraźnie wynikiem prawnej strategii dla pozyskania odszkodowania od szpitala, a nie oparte na faktach.
Kolejnym problemem mecenasa może być interpretacja fiaska w Komisji Europejskiej rezolucji o klauzuli sumienia. Postulowano, aby przepisami zagwarantować niemożliwość rozciągania klauzuli sumienia na instytucje *: Projekt popierany przez komisję ds. zdrowia i rodziny zgromadzenia parlamentarnego Rady Europy podkreślał, że klauzula sumienia jest indywidualnym prawem lekarzy oraz pielęgniarek, które mogą odmówić uczestnictwa w zabiegu przerywania ciąży. Klauzula nie może być natomiast rozciągana na wszystkie publiczne szpitale i przychodnie, którym - jak postulował projekt - nie wolno odsyłać z kwitkiem pacjentek chcących legalnie dokonać aborcji. Jeśli prowadzący je lekarz chciałby skorzystać z klauzuli sumienia, jasne przepisy powinny im gwarantować szybki i łatwy dostęp do innego medyka. Projekt rekomendacji domagał się od instytucji Rady Europy, aby pomogły krajom członkowskim opracować odpowiednie przepisy. McCaffery wymieniała wczoraj Polskę jako kraj, gdzie klauzula sumienia bywa powodem do odmowy kobietom dostępu do legalnych zabiegów. Te rekomendacje zostały jednak wczoraj odrzucone przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (51 głosów przeciw 56, przy trzech wstrzymujących się)”.Projekt ograniczający wprost te możliwość przepadł.
Gdyby Dubieniecki próbował oskarżyć NFZ lub MZ za brak listy szpitali wykonujących aborcję, która w sposób jasny dawała możliwość jej wykonania w przypadkach przewidzianych prawem nikt nie zmuszałby korzystającego z klauzuli sumienia lekarza do wskazywania innego mordercy. Bo nie może być tak, aby tworzono prawo zmuszające do łamania prawa wolności sumienia. Wszędzie tam, gdzie nie chodzi o ratowanie zdrowia i życia pacjenta klauzula sumienia (póki co) jest prawem nadrzędnym. I oby tak zostało.
*W USA jest prawnie zagwarantowane prawo nie tylko do odmowy przez placówki wykonywania zabiegów aborcji, a nawet zmuszenia do uczestnictwa w szkoleniach aborcyjnych!
http://wyborcza.pl/1,76842,8480353,Kleska_rezolucji_o_klauzuli_sumienia_w_Strasburgu.html#ixzz36qyZZGNY
http://pis-da.blogspot.com/2014/06/klauzula-okrucienstwa.html
